دَرواسپ یا «گِوش» ایزد بانوی نگاهبان چهارپایان است که نهمین یشت اوستا در ستایش و نیایش اوست. پاره‌ای از بزرگان و پهلوانان برای رسیدن به خواسته‌های خود این ایزد را ستوده و برایش قربانی‌ها کرده‌اند.
هوشنگ پیشدادی در پای [کوه] زیبای مزدا آفریده‌ی [البرز]، صد اسب و هزار گاو و ده هزار گوسفند، او را پیشکش آورد[1].
جمشید خوب رمه در پای کوه هُکَر، ...[2].
فریدون پسر آتبین از خاندان توانا، در سرزمین چهارگوشه وَرِنَ، ...[3].
[کی]خسرو پهلوان سرزمینهای ایرانی و استوار دارنده‌ی کشور در کرانه‌ی دریاچه‌ی ژرف و پهناور چیچَست، ...[4].
کی گشتاسپ گرانمایه بر کرانه‌ی آبِ دایتیا، ...[5].
در این فهرست نیز کی گشتاسپ از معاصرین زرتشت حضور دارد.